چشم بيمار





من به خال لبت اى دوست گرفتار شدم
چشم بيمــــار تــــو را ديــدم و بيمار شدم
فارغ از خود شدم و كوس اناالحق بزدم
همچــــو منصــور خــــــريدار سرِ دار شدم
غم دلدار فكنده است بجانم شررى
كـــه بـــجــــان آمدم و شهره بازار شدم
درِ ميخانه گشاييد برويم شب و روز
كه من از مسجد و از مدرسه بيزار شدم
جــــامــه زهد و ريا كَندم و بر تن كردم
خــــرقــــه پيــــر خـــراباتى و هشيار شدم
واعـــظ شهــر كــه از پند خود آزارم داد
از دم رنــــد مــــى‏آلــــوده مــــَددكار شدم
بگذاريد كه از بتكده يادي بكنم
من كه با دست بت ميكده بيدار شدم

حضرت امام خمینی(رحمت الله علیه)
منبع:www.imam-khomeini-isf.com